Mircea Lucescu… Galatasaray ve Beşiktaş’ı üstüste şampiyon yapmasına, her ikisiyle de Avrupa’da çeyrek final oynamasına (GS ile Şampiyonlar Ligi’nde, Beşiktaş ile UEFA’da) rağmen ikisinden de anlamsızca gönderilen teknik adam. İşte o Lucescu, önümüzdeki ay tekrar İstanbul’da olmaya çok yakın. Ama bu kez Türk takımlarından birinin değil, bir Ukrayna takımının başında.

     Uefa Kupası 4.turunda Zico’nun takımı CSKA Moskova’yı eleyen Mircea Lucescu’nun çalıştırdığı Sahkhtar Donetsk, çeyrek finalde de Eric Gerets’in takımı Marsilya’yı iki maçta da mağlup ederek safdışı bıraktı. Yani Türkiye’de şampiyonluk yaşamış 3 eski hocanın karşılaşmasından galip çıkan Lucescu oldu.

     Bu sonuçla o korkak futbol oynatan, karizması eksik (!) Lucescu, Kadıköy’deki finale bir adım daha yaklaştı.

     Lucescu ile ilgili bir değerledirmemi daha paylaşmak istiyorum: Mircea Lucescu, tarihinde 1 şampiyonluğu olan Shakhtar Donetsk’i ilk çalıştığı sezon ikinci şampiyonluğuna ulaştırdı. Sonraki sezon takım 2. olsa da bizdeki gibi apar topar gönderilmedi Lucescu. Kendine olan güveni boşa çıkarmayan Lucescu, sonraki iki yılda da takımını şampiyon yaparak 4 sezonda 3 şampiyonluğa ulaştı. 5. sezonunda da UEFA Kupası finali için sadece bir adımı kaldı. Aynı durumdaki Beşiktaş ilk sezon takımın başında şampiyonluğa gidenn Lucescu’yu ikinci sezon takım şampiyon olamayınca hemen göndermişti. Ve o gittikten sonra 5 sezonda hiç şampiyon olamadı. Bu sene yeni yeni toparlıyor kendini. Ya Galatasaray? Avrupa’da bir daha çeyrek final görebildi mi? Lucescu’nun Galatasaray’daki 2. yılında elinde dar bir kadroyla Şampiyonlar Ligi grubunu geçip ikinci tur gruplarına kalmasına rağmen şu an eldeki yıldızlarla dolu kadronun Şampiyonalr Ligi önelemesini bile geçemediğini düşünürsek aradaki fark çok iyi anlaşılır.

    Velhasıl bizde bu işinin ehli olmayan yönetimler oldukça bu istikrarsızlık oldukça daha çok çekeceği var Türk futbolunun.

    Son olarak Mircea Lucescu’ya UEFA Kupası yolunda başarılar diliyorum. Umarım Kadıköy’de kupayı o alır da kupa yabancıya gitmemiş olur. 🙂 Belki böylece -pek sanmam ama- bizim yöneticilerin akılları biraz başlarına gelir.   

Tags: Lucescu, Shakhtar Donetsk, Uefa Kupası

O MAVİ GÖZLÜ BİR DEVDİ

O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bir dev gibi seviyordu dev.
Ve elleri öyle büyük işler için
hazırlanmıştı ki devin,
yapamazdı yapısını,
çalamazdı kapısını
bahçesinde ebruliiii
hanımeli
açan evin.

O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Mini minnacıktı kadın.
Rahata acıktı kadın
yoruldu devin büyük yolunda.
Ve elveda! deyip mavi gözlü deve,
girdi zengin bir cücenin kolunda
bahçesinde ebruliiii
hanımeli
açan eve.

Şimdi anlıyor ki mavi gözlü dev,
dev gibi sevgilere mezar bile olamaz:
bahçesinde ebruliiiii
hanımeli
açan ev..

 NAZIM HİKMET

         Uzun bir yazı yazdım sonra sildim hepsini. Ve sanat anlatsın kendi halini… Siyasi düşüncelerini beğenmesek de Nazım’ın bu şiirini beğenmemek elde mi? “Tahir ile Zühre” okunmadan Nazım bilinebilir mi? Anlatmak ve anlamak istediğim şu: bizim için hiç ara renkler olmadı.Bir kişi, bir nesne ,bir olay ya karadan daha kara ya ana sütü gibi ak… Ama artık bilmek ve anlamak gerektir ;üç boyutlu evrende hiçbir şey tek taraflı değildir.

Tags: Doğan ÖZÇELİK, mavi gözlü dev, nazım hikmet

   Turkcell Süper Lig’de Sivasspor’un 1 puan gerisinde ikinci sırada yer alan Beşiktaş, bu akşam saat 20:00’de deplasmanda Kocaelispor ile karşılaşıyor. Kara Kartal bu maçı kazanırsa maç fazlasıyla liderlik koltuğuna oturacak. Üstelik haftasonu Fenerbahçe-Galatasaray derbisinde taraflardan en az birinin puan kaybedeceği düşünülürse Beşiktaş için bu maçın önemi daha da artıyor. Bu haftaki maçların ardından Sivasspor ve Beşiktaş zirvede yalnız kalabilir. Siyah-Beyazlılar 6 yıl aradan sonra şampiyonluğa çok yakın. Bakalım Beşiktaş’ın tutkulu taraftarının bu sene sonunda yüzü gülecek mi?

Tags: 10 Nisan 2009 Kocaelispor - Beşiktaş maçı, beşiktaş, Kocaeli - Beşiktaş, Kocaelispor

   Gurbette yaşayanlar bilir, ne tarifsiz duygudur memlekete kavuşmak. Hele bu memleket Biga gibi havası, suyu, kokusu kendine has; insanındaki bir tebessüm nice baldan tatlı bir yerse… Bir akşam vakti Biga’ya kavuştuğum anlardaki lezzeti çok az şeyden alabilmişimdir hayatta.

     Bir yerin sırrına en iyi ömrünün en müstesnâ demlerini o yerde yaşamış kimseler vâkıf olur. Öyle ki bu kişiler için o yerin her sokağı, her kaldırımı, görüldükçe nice hatırayı çağrıştıran bir rüyâ âlemidir. Hele çocukluk, gençlik orada geçmiş; hayatın hiç unutulmaz, tatlı, deli-dolu anları bir kısa film gibi yaşanmışsa bir yerde, insanın orayı unutması mümkün değildir. Bütün bunlar bir araya geldiğinde anlarız neden Biga, gurbetteki Bigalı’nın ruhunu derinden kavrar her kavuşulduğunda.

     Biga’ya dönüş yolculukları yok mu! Hele o yolculuğun son anları… Bursa yolundan Biga’ya yaklaşırken uzun bir düz yolun sonunda yokuşlar çıkar karşımıza. Birkaç tane vardır bu düz yoldan sonra gelen yokuşlardan. Çıkılan her yokuş heyecanlandırır insanı. Acaba şimdi mi kavuştuk öz memleketimize diyen Bigalı için yerinde durmak ne zor bir şeydir o dakikalarda. Hele gece yolulukları insana bu gizemli ve heyecanlı havayı çok daha iyi verir. Ve en sonunda ince bir tebessümle parlar Biga’nın hem-şehrî ışıkları. Kavuşmak bu kadar güzel olmasa gurbetin ne anlamı kalırdı ki zaten. Böyle demlerde şair olmalı ruh, en güzel şiirini Biga’ya yazmak için. Belki de bir mûsikî-şinâs olmalı, en güzel şarkısını Biga’ya armağan edebilmek için. Bir ressam olmalı, mutluluğun resmi yapılabilecekse başarmak için. Ya da bir atlet olmalı, Biga’nın her sokağında koşmak, yürümek, çocuklar gibi zıplamak için. Biga’yla olmalı ruh, Biga’yla dolmalı bu demlerde.

     Şimdi gurbet geride kaldı. Her gün yaşamaya alıştığımız Biga yine güzel, yine bize hitap ediyor. Ancak ne o gurbet günlerinde duyduğumuz özlem ne de dışardan gelip Biga’ya kavuştuğumuz anlardaki duygular aynıyla tadılabiliyor. Aşklarının en ileri seviyede kalması için Leylâ ve Mecnun’u kavuşturmayan şair ne kadar haklıymış!

                                                  Fahri Kaplan

Not: Bu yazıyı Eylül 2008’de Biga’da kaldığım zaman yazmıştım. Şimdi yolum Biga ile yine ayrıldı. Geçen hafta Biga’yı ziyarete gittiğimde yüreğim aynı hislerle kıpır kıpırdı.

Tags: Biga, gurbet, gurbet yazısı, memleket özlemi

   Hey gidi çocukluğumun geri gelmez günleri heeey! Ne kadar özledim o bütün dertlerden âzâde, yalnızca masum gönlüme âmâde demleri!

    Fuzûlî “Şâir sözü elbette yalandır.” demiş ama Necip Fazıl ne kadar doğru söylüyor şu mısralarda:

    Çocukken haftalar bana asırdı,

    Derken saat oldu, derken saniye.

    Öyle değil mi gerçekten. Çocukken zaman geçmek bilmez, hayatla kana kana oynamaz mıydık? Evet, evet çocukken hayatla oynardık. Şimdi ise o bizimle oynuyor, dalga geçiyor. Ve bu oynayışın içinde eriyor zaman. Şâir kelimelerin kifayetsiz olduğunu söylemiş ama zaman kadar kifayetsiz olmaları ne mümkün!

    Haftalar saat şimdi, haftalar saniye… Ve asır olan haftaları geri getirmek mümkün olmuyor. Demli bir çayın içindeki şeker gibi bu demde eriyor zaman, eriyor. İnsana ise o güzel günlerden kalan bir hoş hâtıra tesellî veriyor. Yahya Kemal’in “Bir Dosta Mısralar” şiirini okuyan Fahri-i şeydâ, o dostun kendisi olduğunu vehmetmekle yanlış yapmıyor:

    Kâmildir o insan ki yaşar hâtıralarla;

    Bir başka kerem beklemez artık gelecekten;

    Her an doludur gözleri cânân ve baharla,

    Kâm aldı bilir kendini ömründe felekten.

    Hâtıralarla yaşayabilen kâmil insanlar için zaman makinesi icad edilse ne edilmese ne! Onlar zaten şimdinin sınırlarıyla kayıtlı değiller ki. Çocukluk geri gelmese de muhayyile, hatırâları saklayan o müthiş nimet, onlara hasret ve vuslatı beraber tattırıyor.

    Bu masum olmayan dünyada çocukluğun masumiyetine ne kadar muhtacız!

                                                                   Fahri Kaplan

Tags: çocukluk özlemi, çocukluk günleri

     İspanya ile oynayacağımız maçlar öncesi birçok kişi İspanya’nın son Avrupa Şampiyonası ve eleme gruplarındaki formuna bakarak Milli Takımımıza pek şans tanımıyordu. Tabelaya baktığımızda haklı çıktılar. Ama oynanan oyun açısından öyle mi?

     Şunu çok iyi gördük ki biz bu İspanya’yı yenebilirdik. Hem de 2 maçta da yenebilirdik. Ama olmadı. İspanya son 2 yılda hiçbir takım karşısında bu duruma düşmediği hâlde bizden 6 puanı alıp gitti.

    Orhan Veli’nin Süleyman Efendi’si durumuna düşmek ne acı! Yazık oldu Millî Takım’a! 🙁

Tags: 1 Nisan 2009 Türkiye İspanya maçı, milli takım

  Deniz: _________Dalga

 _______dalga__________gelen

Mavi mavi a

__________k

___________a
__________n büyü…

Daha mı hafif kuş tüyü

Suyun verdiği hislerden?

.

Martılar vermekte haber

Sanki güzel yarınlardan

Bahre açılıp kenardan.

.

Gönül yola çıkmak ister.

.

Öyle bir yol ki “Sonsuz”a

Gitmekte burdan sıyrılıp.

Derim -fenâ  dan  a  y   r   ı    l    ı    p- :

“Tâlib değilim O’nsuza!”

.

Daha mı hafif kuş tüyü

Suyun verdiği hislerden?

Tags: sonsuzluk temalı şiir, şiir

   Cumartesi gecesi Madrid’de İspanya’ya 1-0 mağlup olan A Milli Takımımız, rakibini bu akşam saat 21.00’da Ali Sami Yen Stadı’nda ağırlıyor. Bosna Hersek’in Belçika’yı yenmesiyle gruptaki hesapların iyice karıştığı ortamda Milli Takım’ın mağlubiyete tahammülü bulunmuyor. Bu akşam bütün Türkiye Milli Takım’ın arkasında, İspanya’yı gözüne kestirmiş durumda. Zaten Fatih Terim de maç kadrosunu ” bizi destekleyen 80 milyon” olarak açıklarken İspanya’yı bu birlik ve bütünlük ruhu içinde yeneceğimizi ifade etmek istedi.

    Haydi Milliler! Yeni bir zaferle şâd edin bizleri.

Tags: 1 Nisan 2009 Türkiye İspanya maçı, milli takım