Türk edebiyatının en büyük şâirlerinden Yahya Kemal, Üsküdar’dan bahsederken:

Üsküdar, bir ulu rü’yayı görenler şehri!

Seni gıpta ile hatırlar vatanın her şehri.

Hepsi der: “Hangi şehir görmüş onun gördüğünü?

Bizim İstanbul’u fethettiğimiz mutlu günü!”

  der. Üsküdar Sahili’ni ne zaman hatırlasam bu mısralar ruhumda canlanır da hem büyük fethi hem de bu güzel şiiri yeniden yaşarım.

Fatih, İstanbul’u akan suları tersine çevirerek fethetti. O’nun yaptığı bu fetih sayesinde İstanbul, altı asırdır Müslüman Türk’ün zevkiyle yoğrulmuş durumda. Ancak bir de İstanbul’un ruhunu ve zevkini fethedip bunu şiirleriyle gönüllere duyurmuş “İstanbul’un güzelliklerinin fâtihi” şâirimiz var ki sadece Üsküdar’a bakışı bile onun İstanbul’u ne kadar kavradığını bize anlatır.

Yahya Kemal’e gelene kadar birçok şâir İstanbul’a şiirler yazmıştır. Ancak hiçbiri İstanbul’un güzelliğini, mânâsını, onun fetihten bu yana gelen tarihî misyonunu ruhlarımıza Yahya Kemal’in duyurduğu keyfiyette duyuramamıştır. Hatta Lâle Devri’nin büyük şâiri Nedim’in İstanbul için yazdığı o şahâne beyitler bile Lâle Devri’nin zevk dünyasıyla sınırlı kalmış, -birkaçı müstesnâ- dönemini aşamamıştır.

Tevfik Fikret’in kaleminde ise İstanbul, “sis”in üzerine çökmesi gereken bir şehir hâlini almıştır. Fikret’e göre sis, İstanbul’u örtmeliydi ki onun kötülükleri görünmesin.  Tabii ki bu “sis”in uzun sürmesi düşünülemezdi. Yahya Kemal sisi şu mısralarla dağıtacaktı:

“Hayır bu hal uzun süremez, sen yakındasın;
Hala dağılmayan bu sisin arkasındasın.

Sıyrıl, beyaz karanlık içinden, parıl parıl
Berraklığında bilme nedir hafta, ay ve yıl.

Hüznün, ferahlığın bizim olsun kışın, yazın,
Hiç bir zaman kader bizi senden ayırmasın.”

( İnsan bu mısraları okuyunca İstanbul’u örten Sis’in dağılmasıyla coşsun mu, yoksa Türkçe’nin böyle bembeyaz sözlerinin büyük şâir tarafından aruza nasıl ustalıkla döküldüğünü görmekle hayrete mi düşsün doğrusu karar veremiyor. )

Artık İstanbul’da sisler dağılmıştı. Binbir tepeyle yükselen boğazdan baktıkça engin vatan görünür olmuştu. İstanbul’a bir tepeden bakmanın hazzı, Süleymâniye’de bir bayram sabahında vecdle alınan tekbirlerin verdiği mânevî coşku, beş asırlık tarihin sindiği bu azîz şehirde kendini ecdâdla beraber yaşıyor hissetmenin sarhoşluğu İstanbul’u hiç görmeyenleri bile bu şehre hayran bırakıyordu.

Yahyâ Kemal, bize öyle bir İstanbul aşkını miras bıraktı ki, bu güzel şehirde yapılan onca tahribat bile o aşkı kalbimizden söküp atamıyor.

Fahri Kaplan

Tags: istanbul, yahya kemal

RADYO TELEVİZYON VE SİNEMA BÖLÜMÜ

Radyo Televizyon ve Sinema Bölümü Türkiye’de kitle iletişim yayıncılığı alanında nitelikli ve yaratıcı bireyleri yetiştirmeyi öncelikli hedef olarak kendisine belirlemiştir.Bu nedenle Radyo Televizyon ve Sinema Bölümü akademik ve mesleki uygulamaların iç içe geçtiği bir eğitim programını uygulamaktadır.
Bölüm  uygulamaya yönelik derslerde  radyo ve televizyon program yapımcılığı ve yayıncılığı açısından zengin  teknik altyapısını da kullanmaktadır.
Öğrenciler mezun olduktan sonra çalışmayı düşündükleri alanda uzmanlaşmaya yönlendirilmekte, seçmeli dersleri radyo programcılığı, TV programcılığı, radyo-TV haberciliği ve TV gazeteciliği, ,TV reklamcılığı, grafik tasarım, fotoğraf ya da film ile iletişim çalışmaları ağırlıklı olmak üzere seçebilmektedir. Tüm bu uzmanlaşmaya yönelik dersler ardışık bloklardan oluşmaktadır

           FEYZA KAPLAN

Gazetecilik,basın sektörünün gereksindiği mesleki bilgi ve becerileri, haberciliğin toplumsal boyutunu da kapsayacak biçimde araştırmak ve öğretmek amacıyla öğretime başlamıştır.Bölümün iletişim ve genel kültür dışındaki vurgu alanları; fotoğrafçılık, bilgisayarla tasarım, radyoculuk, gazetecilik ve televizyon haberciliğidir.
Bu bölüm, belirtilen alanlarda, bir gazetede yer alan haber öğelerinin toplanması, yazımı, tasarımı ve basımına ilişkin kuramsal ve uygulamalı bilgileri ve haber içeriğinin uygun bir biçimde kodlanarak yorumlanmasını öğretmektedir. Ayrıca toplumsal bir kurum olarak basının ekonomik, siyasal ve kültürel boyutlarına ilişkin bilgileri vermektedir.
Bölümden mezun olan öğrenciler, haber ajanslarında, ulusal ve yerel gazetelerde, kamu ve özel radyo ve televizyon kuruluşlarında; kısacası basın yayın ile ilgili her alanda çalışabilirler. Öğrenciler muhabirlik, haber fotoğrafçılığı, editörlük, radyo yayıncılığı, TV haber programcılığı ve görsel yönetmenlik gibi görevleri başarıyla üstlenebilecek bilgi ve beceriye sahip olarak mezun olmaktadırlar.
Bölümden mezun olan öğrencilerin büyük çoğunluğu medya sektöründe  çalışmaktadır.
Gazetecilik Bölümü  öğrenciye genel  bir sosyal bilim formasyonu kazandırma amacını gütmektedir.Bunun yanında  öğrencinin iletişim bilimine ilişkin  gerekli kuramsal  bilgileri alması ve  alanda sağlam bir altyapı kazanması amaçlanmaktadır.
Bu nedenle ilk dönemden  itibaren  genel sosyal bilim formasyonuna yönelik derslerin arasına iletişim alanına ilişkin dersler de serpiştirilerek bir yandan da öğrencinin iletişim alanına yönelmesi  sağlanmaktadır.
Böylece  öğrencinin  hem genelde sosyal bilimler alanındaki bilgi birikiminin artırılması hem de iletişim alanında eleştirel ve analitik düşünüş yeteneğinin geliştirilmesi sağlanmaya çalışılmaktadır.
Diğer yandan Bölümde gerek kuramsal düzeyde gerekse  uygulamaya dönük olarak verilen derslerle öğrencinin mesleğe daha donanımlı bir biçimde hazırlanmasına, meslekte  yaratıcı ve sorun çözücü bir  kişilik olarak kendisini ortaya koymasına katkıda bulunulmaya  çalışılmakta.
Programda yer alan  Gazeteciliğe Giriş, Haber Toplama ve Yazma Teknikleri, Gazete Yazı Türleri, Masa Üstü Yayıncılık, Web Tasarımı, İnternet Gazeteciliği, Konuşma ve Röportaj Teknikleri gibi derslerle de  öğrencinin gazetecilik mesleğine uygulama alanında da en donanımlı biçimde hazırlanmasına  katkı sağlama hedefi güdülmektedir.

Tags: GAZETECİLİK

Malum, son yıllarda Şükrü Saraçoğlu Stadyumu ve Atatürk Olimpiyat Stadyumu ile epey güzel stadyumlarımız olduğunu zannediyoruz.

   Fakat durum hiç de öyle değil. Dünyanın en güzel stadyumlarıyla Atatürk Olimpiyat Stadyumu’nu kıyasladığımızda Stadyumumuzun epey kötü olduğunu görebiliriz. ulaşımı bir taraf bırakalım. üstünün açık olması stadyumu kötü kılan nedenlerden bir tanesi

  Gelelim Şükrü Saraçoğlu’na. Epey güzel bir stadyum ama dünya klasmanında dudak uçuklatan bir durumu da yok. Amasterdam Arena, Schalke Arena, Allianz Arena ve İngilrtere’deki stadyumlar yanında çok da mükemmel değil. Ama kötünün en iyisi. Diğer stadyumlarımızı anlatmaya  zaten gerek yok. 

   Ligimizde seyirci azlığının en büyük nedeni stadyumların kötü olmasıdır. Başka bir neden aramaya gerek yok sanırım.

    Meşhur seyyâhımız Evliyâ Çelebi ne güzel tanımlamış Bursa’yı: Ruhâniyatlı şehir. Ne kadar beton yapılarla doldurulsa da güzel ve yeşil kalabilmeyi başaran bu şehre ecdâdın havası öyle sinmiştir ki insan onu gezdikçe Osmanlı’nın rûhunu ve medeniyetini inşâ edenlerin nefeslerini duyar gibi olur.

    Ben öyle inanıyorum ki Bursa’yı kavrayan kişi tarih şuurunu elde etmiş, Osmanlı’yı ayakta tutan o rûhânî gücü anlamıştır. İlk altı pâdişâhın Bursa’da olması bir yana; Emir Sultan, Üftâde, Süleyman Çelebi gibi mânevî kutupları bağrında taşıması bu şehri azîz yapmaya yeter. Evet, İstanbul gibi Bursa da azîzdir. Bursa da azîz ve köklü. Ve o da İstanbul gibi tüm tahribâta rağmen hâlâ güzel, hâlâ rûhânî, hâlâ ecdâdın sesi, soluğu.

    Bursa mutlaka gezilmeli. Hem de defalarca… Her gezişte de ecdâdın nefesi aranmalı, ayak seslerine kulak verilmeli. İşte o zaman bizi cihan devleti yapan rûhu ve medeniyeti kavramış oluruz. Bugün başkalarının incik boncukları karşısında ağzı açık kalan insanımızın kendi hazînelerinin farkına varmaya çok ihtiyâcı var. Bursa o hazinenin en önemli parçalarından biri. Onu keşfetme vaktimiz hâlâ gelmedi mi?

Fahri Kaplan 

Tags: bursa, osmanlı, Tarih

Üniversite birinci sınıftaki Edebiyat dersi “Yabancı kelimelerin Türkçe karşılıkları” konusunu işlerken, aklım derste oynadığım … belleğe takılmıştı. Bu kadar sözden sonra elimdeki küçük depolama aygıtına anlamlı bir söcük bulmaya karar verdim. Çok geçmeden zihnimde beliriverdi ve “Bilgibellek” demeye başladım. Ardından bilgisayara ilk oturduğumda “Taşınabilir USB bellek” disk adını “Bilgibellek” olarak değiştirdim ve halen de bu şekilde kullanmaktayım.

Geçelim bu hikayeyi niye anlattığıma; Sonrasında hızımı alamayarak Türk Dil Kurumu’na birkaç gün aralıklarla güzel güzel cümleler kurarak USB bellek ismine karşılık Bilgibellek ismini öneriyorum diye iki e-posta gönderdim, ama ne fayda hiç cevap yok. Zahmet edip bu artık dilimize girmiş bir kelime deselerdi bile hiç üzülmeyecektim. Şimdi merak ediyorum Türkçeleşen bazı teknolojik kelimeler nasıl (Bilgisayar=Computer) Türkçeleşmiş, ya da şuan kullandıımız bir çok terim ismi niye uygun anlamlarda Türkçeleşmiyor?

Hadi kalın sağlıcakla.
Birde unutmadan öğrenirseniz nedenini bana yazın 🙂

İbrahim ARSLAN

Tags: Bilgibellek, Flash bellek, Usb bellek

ALMANYA: Bayern Münih. Bu takım bu haliyle Alman Ligi için fazla. B.Münih,  güçlü kadrosu ve yakaladığı havayla şampiyonluğu rahat kazanır.

FRANSA: Lyon. Son altı yılın şampiyonunun 7. şampiyonluğunu da zorlanmadan kazanacağı düşüncesindeyim.

HOLLANDA: Zaten şimdiden arayı açmış PSV şampiyon olacaktır.

İNGİLTERE: Arsenal. En iyi kadro ve göze en hoş gelen futbol Manchester’da. Ancak Arsene Wenger genç oyunculardan çok iyi bir takım oluşturdu. Arsenal’in Şampiyonlar Ligi’nde bu kadroyla işi zor olsa da ligde Manchester United’ı geçip şampiyon olacağını düşünüyorum.

İSKOÇYA: Her yıl olduğu gibi Celtic ve Glasgow Rangers çekişiyor.  Celtic 4 puan geride. Ancak ben tecrübeli kadrosundan dolayı mutlu sona onları daha yakın görüyorum.

İSPANYA: Real Madrid. Barcelona’nın kadrosu çok güçlü, sayrine doyum olmaz oyuncuları var. Ancak burada da daha “takım” olabilmiş Real Madrid ipi göğüsleyecektir. Schuster gerçekten -hiç beklemediğim şekilde- çok başarılı.

İTALYA: Zaten İnter almış başını gidiyor. Fazla yoruma gerek yok sanırım. İkinci olurlarsa büyük sürpriz olur.

TÜRKİYE: Ne mutlu ki Avrupa’nın en çekişmeli ligi bizde. Sivasspor’a pek şans vermiyorum. Diğer 3 takım da sene sonuna dek büyük çekişme yaşayacak. Beşiktaş, rakipleriyle İnönü’de karşılaşacak. Fenerbahçe ve Galatasaray’ın Avrupa maçlarıyla yıpranabileceğini de düşünürsek -çünkü kadroları üç kulvarı kaldırmada zorlanabilir- ben puan dezavantajına rağmen Beşiktaş’ı bir adım önde görüyorum. Ancak tekrar söylüyorum: Ligimizde bu yıl müthiş rekabet var. Hiçbir sonuç sürpriz olmaz.

ŞAMPİYONLAR LİGİ: Liverpool. İngiltere’de kötü olsalar da Şampiyonlar Ligi’nde başka oynuyorlar. Anfield Road’dan rakiplerinin kolay çıkabileceğini zannetmiyorum. Belki bir İngiliz takımı çıkarsa sorun oluşturabilir Liverpool’a. Ama benim favorim Liverpool. Sürpriz adayımsa Sevilla. Daha önce de belirttiğim gibi Fenerbahçe’nin ikinci turda Sevilla’ya eleneceğini düşünüyorum maalesef.

UEFA KUPASI: Bayern Münih. Çok iyi bir kadro, iyi bir takım oyunu ve keyif verici bir futbol. Bu sene Şampiyonlar Ligi’nde onları izleyememek büyük şanssızlık futbolseverler için. UEFA Kupası’nda favorim Bayern Münih. Galatasaray’ın Leverkusen karşısında şansı %50. Temsilcimizin bu turu geçerse bir sürpriz yapabileceği düşüncesindeyim. Kolay değil ama, umarım 2000’deki başarılarını tekrar ederler.

EURO 2008: Turnuvaya daha 4 ay var. Ligler bitince turnuvaya dair fikirlerimi bu sitede açıklayacağım zaten. Bir tahminde bulunmak için henüz erken. Ben de sabırsızlıkla bekliyorum 7 Haziran’ı.

METİN TOPÇU

Tags: beşiktaş, euro2008, fenerbahçe, galatasaray, lafistan

    Birçok edebiyatta olduğu gibi bizim edebiyatımızda da âşık dâimâ gam içindedir. Aşk onu devâsız bir derde salmıştır ve âşık, bu hastalığın ateşiyle sürekli yanmakta, ızdırâb çekmektedir. Acaba zâhirdeki bu hâl hakîkaten böyle midir? Şeyh Gâlib’i dinleyelim:            .         “Âşıkda keder n’eyler gam halk-ı cihânındır                    Koyma kadehi elden söz pîr-i mugânındır”           Aşk medeniyetinin en büyük âşıklarından “Hüsn ü Aşk” şâiri: “Âşıkda keder n’eyler?” diyor. Yanlış mı söylüyor? Asla! Âşık aşkı yaşarken rûhunu kaplayan vecd sayesinde kederden eser bile duymaz. Bu haldeyken kederin bile ayrı bir tadı olur. Aşk, âşık için öyle bir derttir ki bin zevke tercih olunur. Yahyâ Kemal bunu ne güzel ifâde ediyor:       “Cümle lezzetten lezîz iksirsin ey zehr-i aşk    .

  Zevki derinden alan her rûh dermândan geçer”           O yüzden eller âşığı ızdırâba mübtelâ bir dîvâne sansa da âşık, zevkini aşk derdinden almanın mestliği ile madde âleminin çok fevkinde yaşar. Tabii ki böyle bir aşk, nefsânîliği aşmayı gerektirir. Günümüzde sık sık gördüğümüz şahsî dürtülerini tatmîn etme arzusundan kaynaklanan sevmenin çok üstündedir bu aşk. Fuzûlî bu iki aşkı kıyaslarken şöyle der:    “Canı kim cânânı için sever cânânın sever         .       Canı için kim ki cânânın sever cânın sever”  .        Her güzel şey gibi aşkın da madde kafesine sokulduğu devrin âşıkları! Kaçınız kendinizi “canı cânânı için seven âşık” sınıfına koyabilirsiniz. Eğer koyabiliyorsanız siz de aşkın mestliği içinde yol alıp Gâlib-misâl: “Âşıkda keder n’eyler” diyebilirsiniz. Öyle ya, sevgiliye adanmış bir can niye keder duysun ki? Can senin mi ki onu kederle heder edeceksin?          “Yoluna cânâ revân etsem gerek cânım dedim       .       Yüzüme bin hışm ile bakdı dedi cânın mı var”                                                                                                                (Zâtî)

                            Fahri Kaplan

Tags: aşk, divan şiiri, şeyh galib